سیستم های جمع آوری شیرابه در محلهای دفن مواد زاید جامد شهری مطالعه موردی: شهرستان بابل

تولید شیرابه یکی از مشکلات اصلی محلهای دفن بهداشتی زباله های شهری میباشد . بررسی های بعمل آمده در کشورهای صنعتی نشان می دهد که منابع آب زیر زمینی و سطحی در اطراف محل های دفن آلوده شده اند. کیفیت شیرابه در فرایندهای هوازی و بی هوازی شکل می گیرند . در طی فرایند هوازی مواد آلی به دی اکسید کربن ، آب و اسیدهای فرار تجزیه شده و در فرایندهای بی هوازی که شامل سه فاز هستند . مراحل تخمیر اسیدی و متانی صورت می گیرد و مواد آلی به متان و آب تبدیل میشوند . به منظور جلوگیری از نشست شیرابه به داخل منابع آب زیر زمینی ، باید از استرلهای طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد . مکان دفن زباله بابل در منطقه انجلسی در 30 کیلومتری جنوب غربی بابل با شیب عمومی 14 درصد و مساحت 4 هکتار قرار دارد . عمر مکان دفن حدود چهار سال برای 136 تن زباله تولیدی بابل در روز محاسبه شده است . میزان شیرابه اولیه زباله با توجه به 70 درصد رطوبت و ظرفیت زباله به حدود 8/11 متر مکعب در روز می رسد . تنش ناشی از بارهای زنده بابر 001492/0 کیلوگرم بر سانتی متر مکعب بدست آمد که بسیار ناچیز است . سیستم زهکشی شیرابه در مکان دفن بابل از سه مولفه تشکیل شد : لایه با نفوذپذیری بالا ( cm/sec k=10) متشکل از سنگدانه با ابعاد 16 تا 32 میلیمترو ضخامت 30 سانتی متر که در وقوع تمام شده کف قرار می گیرند . سیستم جمع آوری شیرابه از لوله های مبتنی عمدتا با قطر 15 سانتی متر که در محل ساعت ده و ده دقیقه شکافهایی در آن ایجاد شده است . در نهایت کف سازی ، از جنس خاک رس محل به ضخامت یک متر و کوبیدن آن به نحوی که ضریب هدایت هیدرولیکی آستر به cm/sec 10برسد .